Ms. Marvel (2014) #1
No Normal Part 1 : Meta Morphosis
ผิดแผกแปลกไป ตอนที่ 1: กระเทาะดักแด้
เรื่อง: G. Willow Wilson
ภาพ: Adrian Alphona
วางจำหน่าย: 5 กุมภาพันธ์ 2014
ข้อควรรู้ก่อนอ่าน:
- ถึงเหตุการณ์ในหัวเรื่องนี้จะเกิดหลังจากอีเว้นท์ Infinity (2014) แต่ไม่ต้องไปสนเนื้อหาของอีเว้นท์ รู้แค่ว่าเกิดเหตุการณ์บางอย่างทำให้หมอกเทอร์ริเจนกระจายไปทั่วทั้งโลก มีอินฮิวแมนหน้าใหม่ถือกำเนิดขึ้นเป็นจำนวนมหาศาลแค่นั้นก็พอ
- ถึงคนอื่นๆ รวมถึงในซับไทยในซีรีส์จะเขียนว่าเธอชื่อกมลา แต่ผมก็ยังจะเรียกว่าคามาล่าต่อไปนั่นแหละ คือว่ามันชินไปแล้วจริงๆ
ภายในร้านเซอร์เคิลคิวในเมืองเจอร์ซีย์ คามาล่ายืนสูดกลิ่นแซนด์วิชที่เธอไม่สามารถกินได้จนโดนบรูโน่ เพื่อนรักและพนักงานของร้านแซวว่าถ้าจะทำกันขนาดนี้เดี๋ยวก็เก็บค่าดมซะเลยนี่ เลือกเอาว่าจะยอมกินเบคอนแสนอร่อยหรือจะยึดติดกับกฏศาสนา มีแต่กินกับไม่กิน ไม่มีการดมหรอกนะ คามาล่าบอกขอบใจย่ะ ท่านอาจารย์โยดา
(BLT คือ 3 ส่วนประกอบหลักของแซนด์วิช คือ Bacon(เบคอน), Lettuce(ผักกาด) และ T(มะเขือเทศ))
ทันใดนั้น โซอี้กับจอชเดินเข้ามาเซย์ไฮคนอื่นๆ ในร้าน บรูโน่บ่น ฉันก็บอกเธออยู่ทุกวันนะว่านี่ไม่ใช่สตาร์บัค อยากได้กาแฟก็ไปซื้อเอาเองสิ ระหว่างนั้น จอชถามว่าคืนนี้จะมีใครไปงานปาร์ตี้ที่วอเตอร์ฟรอนท์มั้ย บรูโน่บอกอาจจะไป จอชหันไปหาคามาล่าและนาเคีย พวกเธอก็น่าจะไปด้วยนะ ถ้าพวกเธอได้รับอนุญาตให้ไปงานอะไรแบบนั้นน่ะ คามาล่าบอกแน่นอนว่าเธอไปงานแบบนั้นไม่ได้อยู่แล้ว ส่วนนาเคียบอกว่าจะไปถ้าที่งานไม่มีพวกของมึนเมาให้ดื่มน่ะนะ
โซอี้หันมาชมฮิญาบของนาเคีย ผ้าคลุมหัวเธอนี่สวยดีนะ ฉันชอบสีจังเลย แต่ว่าคงไม่ได้มีใครมาบังคับให้เธอสวมหรอกใช่มะ แบบว่าพ่อหรือใครคนอื่นน่ะ นาเคียบอกอันที่จริง พ่อฉันยังอยากให้ฉันถอดมันออกเลย โซอี้พูดทิ้งท้าย ว้าว วัฒนธรรมนี่ช่างน่าสนใจจริงๆ เลยเนาะ แล้วก็เอาไว้เจอกันในคาบน้า ก่อนที่เธอกับจอชจะเดินออกจากร้านไป
บรูโน่: ฉันล่ะเกลียดยัยนั่นจังเลย
คามาล่า: แต่นางใจดีจะตาย
นาเคีย: เธอนี่ก็ทำตัวเป็นเด็กไปได้ คามาล่า นางก็ทำเป็นพูดดีไปงั้นแหละ
คามาล่า: แต่นางออกจะน่ารักนุ้บนิ้บออก แถมดูลั้นลาดีด้วย
นาเคีย: เธอไม่มีสิทธิ์มาปกป้องโซอี้ ซิมเมอร์หรอกนะ ขนาดความเนิร์ดอเวนเจอร์แบบออกนอกหน้าของเธอยังดูน่ารำคาญน้อยกว่าเลย
บนดาวเคราะห์ที่แสนห่างไกลดวงหนึ่ง อเวนเจอร์ที่นำโดยกัปตันมาร์เวล ไอรอนแมน และกัปตันอเมริกาได้มาที่นี่เพื่อช่วยเหล่ายูนิคอร์นจัดการกับสัตว์ประหลาดชั่วร้ายที่บังอาจฆ่าเรนโบว์แดช เอ้ย! เรนโบว์ทูธไป และสุดท้ายเจ้าสัตว์ประหลาดตนนั้นก็ถูกไอรอนแมนปราบด้วยหมัดยุติธรรมจนสิ้นชีพชีวาวาย
แต่นี่ไม่ใช่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงแต่อย่างใด เพราะนี่เป็นเพียงแค่แฟนฟิคที่คามาล่าแต่งขึ้นมาเท่านั้น คามาล่าบอกกับแม่ของเธอว่าแฟนฟิคที่เธอแต่งมีคนกดไลค์เป็นพันแน่ะ เยอะกว่าโพสต์ที่มีไลค์สูงสุดของแอดมินเพจชื่อยาวที่นั่งทำสรุปคอมิคเล่มนี้อีก แต่แม่ของเธอไม่เข้าใจ แฟนฟคแฟนฟิคอะไรกัน นี่นึกว่าลูกนั่งทำการบ้านอยู่ซะอีก คามาล่าบอกนี่คืนวันศุกร์นะคะแม่ เดี๋ยวเสาร์อาทิตย์ก็วันหยุดแล้ว
(จริงๆ ในภาพจะบอกว่าเป็น Upvote ซึ่งเราจะเห็นได้บ่อยในเรดดิทหรือพวกเว็บของต่างประเทศ เป็นการให้เรากดว่าบทความนี้มีประโยชน์หรือไม่ ถ้านึกภาพไม่ออกก็ลองนึกถึงไลค์/ดิสไลค์ในยูทูป แต่ผมขอใช้คำว่าไลค์แทนเพราะคิดว่าน่าจะชินคำนี้มากกว่าอัพโวท/ดาวน์โวท อีกอย่างมันสั้นกว่าด้วย)
คามาล่าลงมานั่งที่โต๊ะกินข้าว ขณะที่อามีร์ พี่ชายของเธอกำลังนั่งสวดบทสรรเสริญพระเจ้าจนโดนพ่อบ่น
ยูซุฟ: อามีร์ ถ้าขืนสวดรัวๆ แบบไม่เว้นวรรคตักอะไรเข้าปาก สักวันลูกต้องหิวไส้ขาดแน่
อามีร์: หวังว่าพระเจ้าจะให้อภัยพ่อนะ
ยูซุฟ: การขอพรเป็นสิ่งที่มีเกียรตินะ แต่ถ้าเอาแต่สวดขอพรทั้งวันมันจะดูเหมือนว่าลูกกำลังเลี่ยงที่จะไม่ทำอะไรบางอย่างอยู่ อย่างเช่นการไปหางานทำ
(พ่อของคามาล่าชื่อยูซุฟ ส่วนแม่ชื่อมูนีบา โดยในภาษาเออร์ดูร์จะเรียกพ่อว่าอาบู เรียกแม่ว่าอัมมี เรียกลูกสาวว่าเบติ เรียกลูกชายว่าเบตา แต่ที่เห็นในคอมิคตั้งแต่เล่ม 2 เป็นต้นไปรวมถึงในซีรีส์เหมือนจะเรียกลูกแบบรวมๆ ว่าเบตาหมดเลย)
ในระหว่างที่กินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตา คามาล่าก็ได้ขอพ่อแม่เธอออกไปปาร์ตี้
คามาล่า: คืนนี้หนูขออกไปปาร์ตี้ได้มั้ยคะ?
ยูซุฟ: ที่ไหนล่ะ?
คามาล่า: วอเตอร์ฟร้อนท์ค่ะ
ยูซุฟ: กับพวกผู้ชายเหรอ?
คามาล่า: ใช่ค่ะ...
ยูซุฟ: ตลกดีเนาะ
คามาล่า: ไม่เอาน่า อาบู นี่หนู 16 แล้วนะ หนูสัญญาค่ะว่าจะไม่ทำอะไรเหลวไหล อาบูไว้ใจหนูใช่มั้ยคะ?
ยูซุฟ: อาบูไว้ใจลูก เบติ แต่มันไม่ปลอดภัยที่เด็กผู้หญิงจะออกไปไหนมาไหนตอนกลางคืนกับพวกเด็กผู้ชายแปลกๆ ไม่รู้ว่าพวกเขาดื่มอะไรอยู่หรือพวกเขากำลังคิดอะไรอยู่
ยูซุฟ: ทำไมลูกไม่ไปชวนนาเคียแทนล่ะ? เด็กผู้หญิงสองคนชวนกันไปทำการบ้าน พอทำเสร็จแล้วก็ไปนั่งดูหนังด้วยกัน
คามาล่า: หนูคงต้องตายแน่เลย
ยูซุฟ: ลูกไม่ตายหรอก ดูอย่างบรูโน่เพื่อนลูกสิ ทำงานหนักเพื่อครอบครัวแล้วก็สอบได้เกรดดี...ไม่เห็นเขาจะบ่นอะไรสักคำ?
คามาล่า: ก็บรูโน่เป็นเด็กผู้ชายนี่คะ ถ้าหนูเป็นเด็กผู้ชาย อาบูก็คงจะให้หนูไปปาร์ตี้เหมือนกันนั่นแหละ
ยูซุฟไล่คามาล่ากลับขึ้นไปบนห้องด้วยความโมโห เธอไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อถึงไม่อนุญาตให้เธอไป มันก็แค่ปาร์ตี้เอง เธอไม่ได้มาขออนุญาตไปมั่วสุมหรือไปอัพยาซะหน่อย ทั้งๆ ที่เธอก็ทำทุกอย่างตามที่พ่อแม่ขอแท้ๆ แต่พอเธอขอบ้างเธอกลับทำไม่ได้ซะงั้น ในเมื่อทุกๆ คนต่างก็มีชีวิตปกติได้ แล้วทำไมเธอจะมีบ้างไม่ได้ล่ะ ว่าแล้วคามาล่าก็หยิบเสื้อแจ็คเก็ตมาสวมแล้วหนีออกไปทางหน้าต่าง
(ยาที่ถูกเอ่ยถึงคือแป้ง เอ้ย! โคเคนนะครับ ซับอังกฤษในซีรีส์ก็เหมือนกัน แต่ในคอมิคจะใช้คำกริยาว่า Snort ที่แปลออกมาได้ประมาณว่าไปสูดแป้ง ส่วนในซีรีส์จะใช้คำว่า Do ที่ประมาณว่าไปเล่นแป้ง แต่ผมขอใช้คำว่าอัพยาแบบในซีรีส์ก็แล้วกันเพื่อที่จะได้รู้ว่าประโยคพวกนี้คือประโยคที่ซีรีส์มาเอาไปใช้)
คามาล่ามาที่งานปาร์ตี้ จอชยื่นน้ำให้ดื่ม คามาล่าถามนี่ไม่มีแอลกอฮอล์ใช่มั้ย จอชบอกเปล่าเลย ก็แค่น้ำส้ม แต่ผสมว็อดก้าอีกนิดหน่อยเอง คามาล่าถึงกับสำลัก บรูโน่เดินเข้ามาต่อว่าพวกจอชแล้วพาคามาล่าออกไปจากวงทันที
บรูโน่: คามาล่า ที่เธอมาทำไมเนี่ย?
คามาล่า: ก็มาปาร์ตี้ไง บรูโน่
บรูโน่: แล้วนี่พ่อแม่เธอรู้รึเปล่า
คามาล่า: ไม่อ่ะ
บรูโน่: ฟังนะ เธอต้องกลับบ้านไปซะ เพราะถ้าเหล้าเข้าปากเจ้าสมองทึบพวกนั้นเมื่อไหร่ พวกนั้นจะเริ่มทำอะไรบ้าๆ กันแน่
คามาล่า: นี่นายกำลังทำให้ฉันอายนะ ฉันไม่ต้องการให้นายช่วยหรอก ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ
บรูโน่: ฉันแค่ไม่อยากให้เธอต้องเจอปัญหาน่ะ
คามาล่า: ให้ตาย! นี่นายพูดเหมือนอาบูกับอัมมีเลย เสียดายนะที่นายไม่ใช่คนปากีสถานน่ะ ไม่งั้นอาบูกับอัมมีคงจับนายใส่พานประเคนให้ฉันไปนานแล้ว
บรูโน่: นั่นสิ...น่าเสียดายจัง
คามาล่าเดินงอนตุ๊บป่องจากไป ปล่อยให้พ่อหนุ่มเฟรนด์โซนอย่างบรูโน่ยืนหงอยอยู่คนเดียว และทันใดนั้นก็เริ่มมีหมอกสีเขียวโผล่มาคลุมไปทั่วเจอร์ซี่ย์
คามาล่าเดินเข้ามาในเมือง เธอเสียใจที่ตัวเองไม่มีวันจะสามารถเข้ากับเพื่อนคนอื่นๆ ในห้องได้ ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน สุดท้ายฉันก็ยังเป็นได้แค่คามาล่าผู้น่าสงสารกับกฏการกินแบบแปลกๆ และครอบครัวเพี้ยนๆ สินะ ว่าแต่ดื่มไปแค่จิบเดียวมันมึนขนาดนี้เลยเหรอ แล้วนี่มืองอกมาจากไหนอีกเยอะแยะล่ะเนี่ย สงสัยฉันจะเมาจริงๆ ด้วยสินะ จากนั้น คามาล่าก็หมดสติไป
ในความฝัน คามาล่าได้พบกับเหล่าฮีโร่คนโปรดของเธออย่างกัปตันมาร์เวล ไอรอนแมนและกัปตันอเมริกาลอยละล่องลงมาจากท้องฟ้าในท่วงท่าที่ชวนติดตาพร้อมกับร้องเพลงภาษาเออร์ดูร์
เหล่าภาพหลอนแนะนำตัวเองว่าพวกเธอคือตัวแทนแห่งความศรัทธา และตอนนี้ตามาล่าก็กำลังยืนอยู่ตรงกลางระหว่างทางแยกแห่งโชคชะตา กัปตันอเมริกายื่นหน้าเข้ามาว่า เธอคิดว่าการไม่เชื่อฟังพ่อแม่ วัฒนธรรม และศาสนาของตัวเองจะทำให้เพื่อนยอมรับสินะ แล้วดูสิว่าผลของมันเป็นยังไง ถูกคนอื่นหัวเราะเยาะใส่ คามาล่ายอมรับ โซอี้เห็นว่าเธอทำตัวขบถหนีออกจากบ้านมาเลยคิดว่าจะพูดดูถูกยัยเด็กแขกอย่างเธอยังไงก็ได้
แต่ว่าที่เธอหนีออกจากบ้านมาไม่ใช่เพราะคิดว่าพ่อแม่เฮงซวย แต่เพราะว่าเธอเติบโตที่เจอร์ซี่ย์ ไม่ใช่เมืองการาจีในปากีสถานซะหน่อย เธอไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไง ต้องเป็นคนยังไง และเมื่อกัปตันมาร์เวลถามว่าเธออยากที่จะเป็นคนแบบไหน คามาล่าก็ตอบว่าเธออยากเป็นแบบกัปตันมาร์เวล ทั้งเท่และสวยสง่า ไล่ตื้บพวกวายร้าย มีชีวิตสบายๆ ยิ่งถ้าได้สวมชุดมิสมาร์เวลแสนคลาสสิค เซ็กซี่จนกลุ่มคนศีลธรรมดีงามรับไม่ได้ แล้วถ้ามีถุงน่องยาวๆ ด้วยก็ยิ่งดีเข้าไปใหญ่
กัปตันมาร์เวลพูดทิ้งท้ายว่าคามาล่ากำลังจะได้รับสิ่งที่จะเปลี่ยนชีวิตของเธอไปตลอดกาล เป็นสิ่งที่ผู้คนต่างฝันถึง แต่ว่าทุกอย่างมันจะไม่ได้เป็นไปตามที่เธอคิดหรอกนะ เมื่อพูดจบเหล่าภาพหลอนทั้งหลายก็ต่างลับหายเข้าไปในกลีบเมฆ
คามาล่าตื่นจากฝัน พอได้สติเธอก็พบว่าในตอนนี้เธอกำลังติดอยู่ในอะไรสักอย่างที่ดูเหมือนดักแด้ และเมื่อกระเทาะมันออกมา เธอก็พบว่าในตอนนี้เธอได้กลายเป็นในคนที่อยากเป็นมาตลอด แครอล แดนเวอร์ผู้สวยสง่าในชุดมิสมาร์เวลสีดำที่ทั้งสวยเซ็กซี่ทะลุจอและมีถุงน่องยาวๆ อย่างที่ฝันมาตลอด
คามาล่าได้พลังวิเศษที่เธอใฝ่ฝันมาตลอด แล้วชีวิตของเธอจากนี้จะเป็นอย่างไร
โปรดติดตามตอนต่อไป
