Moon Knight #9
Stranger
ตอนที่ 9: แปลกหน้าแปลกถิ่น
เรื่อง: Jed MacKay
ภาพ: Alessandro Cappuccio
วางจำหน่าย: 2 มีนาคม 2022
ความเดิมตอนที่แล้ว
มูนไนท์โดนบางสิ่งบางอย่างโจมตีจนกระเด็นออกจากตึกร่วงลงที่ทิ้งขยะที่อยู่ด้านล่าง ไม่ว่าสิ่งนั้นคืออะไร แต่มีหรือที่อัศวินจันทราผู้นี้จะยอมแพ้ง่ายๆ
มูนไนท์: ฉันจะกลับมา...
มูนไนท์: ฉันจะกลับมาหาแก และฉันจะต้องหาทางฆ่าแกให้ได้
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ หลังจากจบอีเว้นท์ Devil's Reign มืดแปดด้านในการตามหาโซดิแอค รวมถึงสูญเสียฐานที่มั่นอย่างมิดไนท์มิชชั่นไปแล้ว มิสเตอร์ไนท์กับรี้สจึงย้ายมาประจำการที่บลูมูนซาลูนเพื่อรับฟังคำขอของผู้คนเหมือนอย่างเคย และในคราวนี้ งานของเขาคือการตามหาคนที่หายตัวไป
รายละเอียดของภารกิจนี้คือมีคนสามคนหายตัวไปบนชั้น 6 ของอพาร์ทเมนต์เก่าๆ แห่งหนึ่ง มูนไนท์ขึ้นมาสำรวจบนนี้ ไม่พบสิ่งผิดปกติทั้งเหตุฆาตกรรม ลักธิเพี้ยนๆ หรือรอยแยกระหว่างมิติ ยกเว้นเพียงอย่างเดียว คือในแผนผังของอพาร์ทเมนต์แห่งนี้บอกว่ามันมีเพียงแค่ 5 ชั้นเท่านั้น แล้วอีชั้นที่ 6 นี่มันมาได้ไง?
ชั้นที่ 6 ของตึกนี้คืออะไรที่มันแตกต่างออกไป มันเป็นเหมือนดั่งเขาวงกต และจุดประสงค์ของเขาวงกตคือป้องกันไม่ให้ผู้คนเข้าถึงบางสิ่งบางอย่างหรือทำให้ผู้คนเดินลึกเข้าไปเรื่อยๆ สถานที่แห่งนี้คือกับดัก แต่ไม่ใช่เพื่อฆ่า อย่างน้อยก็ไม่รีบฆ่า เพราะที่นี่มีทั้งอากาศ มีทั้งน้ำ มีทั้งที่ให้หลบซ่อน ยกเว้นอย่างเดียว อาหาร
เพราะมันต้องการทำให้เหยื่ออ่อนแอ ไม่ใช่ตาย และที่นี่ไม่ใช่แค่กับดัก ไม่ใช่แค่เขาวงกต แต่มันมีชีวิต และสิ่งมีชีวิตย่อมต้องการบางสิ่งบางอย่าง แต่อะไรคือสิ่งที่เจ้านี่ต้องการกันล่ะ?
เป้าหมายของเจ้าชั้นที่หกนี่คือการเข้าถึงจิตใจของผู้คน ทำให้จิตใจเหล่านั้นมาเป็นส่วนหนึ่งของมัน และเมื่อมันเข้าถึงจิตใจของมูนไนท์ นั่นคือเวลาที่มันต้องกรีดร้องเพราะความบิดเบี้ยวและเน่าเฟะภายในจิตใจของชายผู้นี้ที่อันตรายยิ่งกว่ากากพลูโตเนียม และนั่นก็คือเหตุผลที่ทำให้เขาถูกมันโยนออกมา
หลังจากนั้น มิสเตอร์ไนท์มานั่งคุยกับแอนเดรีย
มิสเตอร์ไนท์: มันคายผมออกมาอย่างกับว่าผมเป็นของเน่า ซึ่งผมยอมรับว่าผมเป็น ผมติดอยู่ในนั้นตั้งสี่วัน
แอนเดรีย: ฉันว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติแน่ๆ
มิสเตอร์ไนท์: ผมต้องขออภัยด้วยถ้าผมไปทำให้คุณต้องมีปัญหากับพวกอเวนเจอร์ ด็อกเตอร์สเตอร์แมน
แอนเดรีย: เอ่อ ไม่หรอก ไม่จำเป็นเลย ฉันไม่ได้รายงานเรื่องที่คุณหายตัวไปหรอกนะ เพราะฉันคิดว่าคุณคงมีธุระเหมือนกับตอนที่อยู่ในคุก
มิสเตอร์ไนท์: คุณเปล่างั้นเหรอ? น่าประหลาดใจนะ รี้สบอกว่าแบล็คเเพนเธอร์ติดต่อมาหาเธอเกี่ยวกับเรื่องที่ผมหายตัวไป ผมนึกว่าคุณเป็นคนบอกพวกนั้นซะอีก แล้วรี้สก็ไม่ยอมหยุดพูดเรื่องที่เธอได้คุยกับพวกซูเปอร์ฮีโร่ "ตัวจริง" เลย
แอนเดรีย: ดูเหมือนว่าอเวนเจอร์จะรู้เรื่องคุณมากกว่าที่พวกเขาให้คุณรู้นะ
แอนเดรีย: มาร์ค คุณแน่ใจเหรอว่าคุณเชื่อใจรี้ส หรือไทกร้า หรือโซลเจอร์ที่คุณบอกว่าเป็นทหารไฮดร้าเก่าได้...หลังจากสิ่งที่โซดิแอคทำกับคุณ ทำลายความเชื่อใจน่ะ
มิสเตอร์ไนท์: ผมเชื่อใจพวกเขาทุกคน ด็อกเตอร์สเตอร์แมน รี้ส ไทกร้า โซลเจอร์ พวกเราเหมือนกัน พวกเราเคยทำเรื่องไม่ดี หรือเคยเจอเรื่องไม่ดี หรือไม่ก็ทั้งคู่ นั่นคือเหตุผลที่ผมเปิดมิดไนท์มิชชั่น เพื่อปกป้องผู้คน...และปกป้องผู้คนจากสิ่งที่พวกเขากำลังจะเป็น
แอนเดรีย: ฉันมีคำถามจะถามคุณข้อนีง มาร์ค และฉันว่าคุณต้องไม่ชอบแน่
แอนเดรีย: คุณคิดว่าคุณจะทำได้จริงเหรอ? มิดไนท์มิชชั่นของคุณก็ไม่มีแล้ว การเป็นซูเปอร์ฮีโร่อาจจะช่วยให้คุณช่วยบางคนได้ก็จริง แต่มันจะไม่นำความรุนแรงที่ยิ่งกว่าเดิมมาให้พื้นที่ที่คุณบอกว่าจะปกป้องจริงๆ เหรอ? มาร์ค การเป็นซูเปอร์ฮีโร่มันคือสิ่งที่คุณควรทำจริงๆ เหรอ?
มิสเตอร์ไนท์มาหาอดีตเพื่อนร่วมทีมมิดไนท์ซันในช่วง Damnation อย่างหว่องถึงหน้าแซงทั่มเพื่อขอบางสิ่งบางอย่างเพื่อไปต่อกรกับชั้น 6 ปริศนา
มูนไนท์และรี้สกลับมาที่อพาร์ทเมนต์อีกครั้งเพื่อช่วยเหลือคนที่ยังติดอยู่ด้านใน แต่ทุกอย่างจะต่างไปจากครั้งที่แล้ว เพราะว่าคราวนี้เขารู้แล้วว่าจะต้องเจอกับอะไร รี้สบอกแล้วถ้าคราวนี้นายไม่กลับออกมาล่ะ มูนไนท์บอกถ้างั้นเธอก็คงต้องหางานใหม่ทำแล้วล่ะ แต่ไม่ต้องห่วงไปหรอก เพราะฉันกลับมาได้เสมอนั่นแหละ
บนชั้น 6 ของอพาร์ทเมนต์ มูนไนท์เดินขึ้นมากล่าวทักทายเขาวงกตมีชีวิตที่เขวี้ยงเขาออกไปก่อนหน้านี้ สวัสดีอีกครั้งนะ ฉันรู้ว่านายไม่ชอบฉัน ไม่ชอบในสิ่งที่ฉันทำกับนายตอนที่พยายามเข้าถึงสมองของฉัน แต่นายก็ต้องทำตามธรรมชาติของตัวเองใช่มั้ยล่ะ? นายไม่อยากปล่อยให้คนออกไป แต่นายก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะให้คนเข้ามา ฉันรู้ว่านายเป็นใคร
บ้านแห่งเงา สิ่งปลูกสร้างมีชีวิตจากจุดเหนือกาลและอวกาศ นายเคยมีปัญหากับด็อกเตอร์สเตรนจ์และผองเพื่อนอยู่เป็นครั้งคราว พวกเขาขับไล่นายครั้งแล้วครั้งเล่า แต่นายก็ยังอยู่นี่ ครั้งที่แล้วที่ฉันมาที่นี่ ฉันบอกว่าฉันจะฆ่านายใช่มั้ย แต่ฉันไม่มีเวทมนตร์ ฉันขับไล่นายไปแบบสเตรนจ์และผองเพื่อนไม่ได้หรอกนะ เพราะงั้น ฉันก็เลยเอาระเบิดสุญญากาศมา มากพอที่จะใช้ระเบิดชั้นนี้ทั้งชั้นได้
แต่ประเด็นคือ ฉันคิดว่าฉันเขาใจนายแล้วล่ะ เพราะนายก็ไม่ต่างไปจากฉันนักหรอก เรากลับมาไม่ว่าจะมีใครต้องการเราหรือไม่ ตอนแรกฉันคิดว่านายเป็นเขาวงกต แต่เปล่าเลย นายคือบ้าน และบ้านก็ต้องการผู้อยู่อาศัย ถึงแม้ว่ามันจะประหลาด มาจากต่างโลก หรือไม่รับแขกก็ตามที ฉันรู้ดีว่าการเข้ากับใครไม่ได้ ถูกเกลียด ไม่มีใครเอามันเป็นยังไง
ฉันมีข้อเสนอให้นาย ปล่อยคนพวกนี้ไปแล้วมากับฉัน นายกับฉัน เราต่างกลับมาเสมอ เราต่างต้องการเป้าหมาย และฉันสามารถให้นายในสิ่งเดียวกันกับที่ทำให้ฉันยังสามารถไปต่อได้ ภารกิจยังไงล่ะ
ต่อมา มิสเตอร์ไนท์เรียกรี้สและโซลเจอร์มายังซากของมิดไนท์มิชชั่น ก่อนที่จะให้สมาชิกใหม่ของทีมอย่างบ้านแห่งเงามาเปลี่ยนให้ซากตึกกลับกลายเป็นมิดไนท์มิชชั่นที่ดูใหม่แกะกล่องอีกครั้ง
มิสเตอร์ไนท์พารี้สและโซลเจอร์เข้าไปในมิดไนท์มิชชั่น โดยหารู้ไม่ว่ารัธเทอร์ฟอร์ด วินเนอร์ มือสังหารโรคจิตที่เพิ่งหนีมาจากราเวนครอฟต์ได้มายืนอยู่ด้านหลังพวกเขาแล้ว
ศัตรูผู้ลึกลับเตรียมลอบเข้าโจมตีมูนไนท์ถึงมิดไนท์มิชชั่น
