Moon Knight Vol.9 #10

Moon Knight #10

Session

ตอนที่ 10: เวลาหารือ


เรื่อง: Jed MacKay

ภาพ: Alessandro Cappuccio

วางจำหน่าย: 6 เมษายน 2022


ความเดิมตอนที่แล้ว


มาร์คมานั่งคุยกับแอนเดรียเหมือนทุกครั้ง แต่ในคราวนี้เขาแต่งชุดมูนไนท์แบบเต็มยศมาเลย ไม่ได้แต่งตัวเป็นผู้พันไก่ทอดโรคจิต เอ้ย! มิสเตอร์ไนท์เหมือนทุกที

แอนเดรีย: นี่คือการเปลี่ยนแปลงสินะ

มูนไนท์: นั่นแหละพระจันทร์ล่ะ ด็อกเตอร์สเตอร์แมน มันมีการเปลี่ยนแปลงเสมอ


ก่อนหน้านี้ รัทเธอร์ฟอร์ด วินเนอร์ มือสังหารระดับพระกาฬของไฮดร้าและคนไข้ในการดูแลของแอนเดรียได้บุกมายังมิดไนท์มิชชั่นหลังจากที่หนีออกมาจากราเวนครอฟต์


และนั่นก็คือเรื่องที่มูนไนท์กำลังเล่าให้แอนเดรียฟังอยู่ในตอนนี้ ซึ่งเธอก็เตือนว่ารัทเธอร์ฟอร์ดคือหนึ่งในคนที่ถูกไฮดร้าล้างสมองเพื่อเปลี่ยนให้กลายเป็นอาวุธมีชีวิต คนแบบนั้นไม่ต่างจากหมาบ้าที่มีแต่ต้องถูกขังไว้ในกรงเท่านั้น


มูนไนท์ปรากฏตัวออกมาต้อนรับรัทเธอร์ฟอร์ดเข้าสู่มิดไนท์มิชชั่น

มูนไนท์: บุกเข้ามาถึงในบ้านของฉันแถมยังพกปืนมาด้วย...ฉันว่านายทำพลาดแล้วล่ะ

รัทเธอร์ฟอร์ด: ฉันทำเรื่องแบบนั้นมาเยอะแล้วล่ะ ฉันคือรัทเธอร์ฟอร์ด วินเนอร์ ส่วนแกคงเป็นมูนไนท์สินะ

มูนไนท์: ทั้งสัญลักษณ์ดวงจันทร์ที่ติดไว้ที่หน้าอกแล้วก็อาศัยอยู่ในบ้านผีสิงแบบนี้ นายก็ลองคิดดูสิ


มูนไนท์เข้าต่อสู้กับรัทเธอร์ฟอร์ด ซึ่งรัทเธอร์ฟอร์ดก็เอาแต่พูดถึงแอนเดรีย

รัทเธอร์ฟอร์ด: ฉันต้องการหมอของฉันคืนมา มูนไนท์ แกทำอะไรกับเธอ?

มูนไนท์: เพราะแบบนี้เองเหรอ? นายหึงที่ด็อกเตอร์สเตอร์แมนไปดูแลคนไข้คนอื่นเนี่ยนะ?

รัทเธอร์ฟอร์ด: หึงงั้นเหรอ? แกไม่รู้เลยสินะว่าเกิดอะไรขึ้น มูนไนท์ ฉันกำลังป่วย และฉันต้องการที่จะหายดี และนั่นก็ทำให้ฉันต้องการหมอ ขอถามอีกทีนะ แกทำอะไรกับเธอกันแน่


ปัจจุบัน มูนไนท์ยังคงนั่งคุยกับแอนเดรียต่อไป

มูนไนท์: แล้วผมต้องถูกขังไว้ด้วยมั้ย?

แอนเดรีย: ไม่ เพราะถ้าคุณได้พิสูจน์ตัวเองในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมานี้ มันแปลว่าคุณได้ต่อต้านการที่จะถูกขังโดยธรรมชาติของคุณเอง หรือพูดง่ายๆ มันคือคำนิยามโดยทั่วไปของการกักขังน่ะ

แอนเดรีย: คุณกำลังเปรียบเทียบตัวเองกับวินเนอร์ มาร์ค มันเป็นเรื่องปกติที่จะมองเห็นจุดที่เหมือนกันในนั้น อย่างเช่นสิ่งที่ไฮดร้าทำกับเขา และสิ่งที่คอนชูทำไว้กับคุณ

แอนเดรีย: แต่จุดที่ทำให้คุณแตกต่างก็คือฉันเชื่อว่าคุณกำลังทรมานกับการถูกกักขังที่คุณทำไว้กับตัวเอง โซดิแอคเคยบอกไว้ว่าคุณจะกลายเป็นบางสิ่งบางอย่างหากเชือกที่คุณเอามารั้งตัวเองไว้ขาดออก นั่นทำให้คุณต้องคอยดึงตัวเองให้ออกห่างจากความต้องการสูงสุดของตัวเอง แล้วถ้าเกิดว่าเขาพูดถูกล่ะ?


แอนเดรีย: คุณได้พูดถึงความรู้สึกผิดที่คอยขับเคลื่อนคุณ แต่คุณได้เคยหาวิธีที่จะตัดขาดตัวเองจากความรู้สึกผิดนั้นแล้วหรือยัง? แล้วคุณก็ได้อธิบายถึงหนี้ชีวิตที่คอยขับเคลื่อนคุณ แต่ทำไมคุณถึงต้องรู้สึกว่าตัวเองเป็นหนี้คอนชูจนต้องเที่ยวหาในสิ่งที่คุณเรียกมันว่าความยุติธรรมภายใต้การรับใช้ของเขาด้วยล่ะ เพียงเพราะว่าเขาช่วยชีวิตคุณไว้เหรอ?  มีกี่ชีวิตที่คุณได้ช่วยเหลือไว้กัน มาร์ค? แล้วมีกี่ชีวิตในนั้นกันที่ต้องกลายมาเป็นกำปั้นของคุณ?


มูนไนท์: คุณไม่ถามถึงสิ่งที่ผมทำกับวินเนอร์หน่อยเหรอ?

แอนเดรีย: นั่นมันสำคัญด้วยเหรอ? ฉันคิดว่าคุณคงจับกุมเขา ถ้าคุณไม่ได้ฆ่าเขาทิ้ง

มูนไนท์: ไม่เลย คุณเอาแต่พูดเพื่อลดความน่าเชื่อถือของเขา ก่อนที่ผมจะบอกคุณในสิ่งที่เขาพูดด้วยซ้ำ แน่นอนว่าเขาคือสุดยอดมือสังหารที่โดนล้างสมองและเคยฆ่าคนมาเป็นเบือ นั่นคือสิ่งที่เรามีเหมือนกัน แต่คุณไม่ได้เอ่ยถึงสิ่งที่สำคัญที่สุดที่เราต่างก็มีเหมือนกัน เราทั้งคู่ต่างอยากเป็นคนที่ดีขึ้น


แอนเดรียพยายามอธิบายกับมูนไนท์ว่าคนอย่างรัทเธอร์ฟอร์ดไม่มีทางดีขึ้นได้ เขาเป็นเหมือนกับอาวุธที่แตกหักและพังทลายจนหมดทางที่จะนำมาซ่อมแซม อนาคตของรัทเธอร์ฟอร์ดเองก็เช่นเดียวกัน


จู่ๆ มูนไนท์ก็เปลี่ยนวิธีการพูด ทำตัวเหมือนคนโดนผีเข้า ทำเอาแอนเดรียเริ่มเหงื่อตก

มูนไนท์: ถ้าเกิดเธอตายไปล่ะก็ ฉันจะจัดการแกในแบบที่แกคาดไม่ถึงแน่

แอนเดรีย: ว่าไงนะ?

มูนไนท์: ก่อนที่เราจะเริ่มกัน ฉันขอบอกให้แกรู้ไว้ก่อนว่าโซดิแอคจะได้เจอกับอะไรที่มันแย่โคตรๆ แน่ และจะไม่มีอะไรไปหยุดเรื่องนั้นได้ แต่ถ้าเกิดเธอตาย แกจะมีชีวิตอยู่ และตลอดเวลาที่เหลืออยู่ของการมีตัวตนของแก แกจะไม่ได้รับรู้ถึงอะไรนอกไปจากความเจ็บปวด


ก่อนหน้านี้ รัทเธอร์ฟอร์ดบอกกับมูนไนท์ว่าแอนเดรียหายตัวไป และไม่ว่าสิ่งที่มูนไนท์กำลังคุยด้วยทั้งในตอนที่แล้วและตอนนี้จะเป็นอะไร แต่ที่แน่ๆ คือสิ่งนั้นไม่ใช่แอนเดรีย สเตอร์แมนตัวจริงอย่างแน่นอน


แอนเดรีย: มาร์ค คุณต้องใจเย็นๆ นะ ตอนนี้คุณกำลังสติหลุดอยู่

มูนไนท์: ไม่เลย ไม่ซะหน่อย ใช่มั้ยล่ะ แว็กซ์แมน?

แว็กซ์แมน: แม่มเอ๊ย นายจับฉันได้แล้วล่ะ มูนไนท์


แอนเดรียตัวปลอมกลับคืนร่างเดิม แท้จริงแล้วเขาคือแว็กซ์แมน วายร้ายที่มีร่างกายเป็นขี้ผึ้งเหลวที่เคยต่อสู้กับสไปเดอร์วูแมนและซูพีเรียร์สไปเดอร์แมนมาแล้ว

แว็กซ์แมน: โซดิแอคต้องไม่ชอบแน่ๆ ที่แผนออกนอกลู่นอกทางแบบนี้...แต่ช่างหัวแม่มสิ เพราะฉันจะฆ่าแกเดี๋ยวนี้แหละ!


แต่มีหรือที่มูนไนท์จะไม่มีการเตรียมตัวมาก่อนที่จะเข้ามาเผชิญหน้ากับวายร้ายตรงๆ แบบนี้ มูนไนท์ปากระป๋องไนโตรเจนเหลวใส่แว็กซ์แมนเพื่อแช่แข็งก่อนที่มันจะมีโอกาสได้โจมตี


จากนั้น มูนไนท์ โซลเจอร์ ไทกร้า และรัทเธอร์ฟอร์ดนำแว็กซ์แมนมาขังไว้ใต้พื้นเหล็กในไซต์ก่อสร้างเพื่อเค้นให้มันยอมบอกมาว่าแอนเดรียอยู่ที่ไหน

มูนไนท์: ตอนนี้นายอยู่ในโดมเหล็ก แว็กซ์แมน ทั้งแน่นหนา ไม่มีอากาศ ซึ่งนายจะออกไปได้ก็ต่อเมื่อฉันปล่อยให้นายออกไปเท่านั้น

แว็กซ์แมน: แค่นั้นเหรอ? นายจะขังฉันไว้ในนี้ตลอดกาลเนี่ยนะ? ฮ่า! ฉันจะรอแก เดี๋ยวอีกไม่นานแกจะต้องพลาดแน่ ฉันไม่ต้องกิน ไม่ต้องหายใจ ฉันมีเวลาตลอดกาลนั่นแหละ!

มูนไนท์: เดี๋ยวแกจะต้องต้องการแน่ เพราะถ้าแกไม่ยอมบอกในสิ่งที่ฉันอยากรู้มาล่ะก็ ฉันจะเริ่มเทคอนกรีตแล้วแกก็จะได้เป็นหนึ่งเดียวกับคอนโดตรงนี้ เขาเรียกว่าการสำเร็จโทษด้วยการปรับปรุงสถานที่ยังไงล่ะ แว็กซ์แมน


แว็กซ์แมนยอมบอกว่าโซดิแอคจับตัวแอนเดรียไปซ่อนไว้ที่ไหน แต่ถึงอย่างนั้นมูนไนท์ก็ไม่ยอมปล่อยเขาไปอยู่ดี มูนไนท์เทคอนกรีตกลบฝังแว็กซ์แมนไว้ใต้พื้นอย่างที่พูดไว้ตอนต้น

แว็กซ์แมน: มูนไนท์! มาร์ค! แกจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะเว้ย! ฉันร่วมมือ...

มูนไนท์: มันแน่อยู่แล้ว การโดนโกหกใส่มันเจ็บใช่มั้ยล่ะ? ไว้เจอกันในนรกนะ แว็กซ์แมน

แว็กซ์แมน: มูนไนท์! มูนไนท์! แกจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้!


เมื่อจัดการกับแว็กซ์แมนไปแล้ว ก็ถึงเวลาที่มูนไนท์และพรรคพวกจะไปช่วยเหลือแอนเดรียและจัดการคิดบัญชีกับโซดิแอคที่กล้ามาลองดีกับกำปั้นแห่งคอนชู

มูนไนท์: ฉันรู้น่า นี่แหละสาเหตุที่ว่าทำไมรี้สถึงไม่มาด้วย แต่แว็กซ์แมนคือฆาตกรต่อเนื่อง เขาสมควรที่จะรับโทษที่ร้ายแรงที่สุด และในคืนนี้ ฉันก็เพิ่งทำอะไรที่เลวร้ายที่สุดไป

มูนไนท์: ถ้าพวกนายคนไหนอยากจะถอนตัว ตอนนี้ก็ได้เวลาแล้วล่ะ

มูนไนท์: ดีล่ะ เราต้องรีบไปกันให้ไว เพราะคืนนี้เราได้โชกเลือดกันแน่


ได้เวลาที่มูนไนท์จะเผด็จศึกโซดิแอคแล้ว