Everything With Marvel Universe: Moon Knight Vol.9 #14

ปัจจุบัน มาร์คนั่งอยู่ภายในมิดไนท์มิชชั่นและกำลังนั่งคุยกับบุคลิกอื่นที่อยู่ภายในพื้นที่ของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นสตีเว่น แกรนท์ที่อยู่ในห้องทำงานบนตึกสูง หรือเจค ล็อคลี่ย์ที่อยู่ในบาร์

มาร์ค: ฉันไม่ชอบเวลาที่นายมาแทรกแทรงงานของฉันเลย สตีเว่น นึกว่าเราตกลงกันแล้วซะอีก

สตีเว่น: เราตกลงกันแล้ว มาร์ค และตลอดเวลาที่ผ่านมา เราไม่ได้อยากจะทำนักหรอกนะ แต่นายก็จะมาเถียงว่าเราไม่ยอมให้นายออกหน้าในขณะที่ฉันกับเจคยอมถอยออกมาไม่ได้ แต่นี่นายกำลังจะล้ำเส้น

เจค: นายเริ่มคุมไม่อยู่ แน่นอน ฉันไม่มีปัญหาเรื่องจับหน้าไอ้โซดิแอคนั่นกดพื้นหรอก แต่จะให้ทำแบบนั้นต่อหน้าผู้หญิง? มันไม่ได้ว่ะ มาร์ค

มาร์ค: มันคือข้อตกลงของพวกเรา หนุ่มๆ

สตีเว่น: ข้อตกลงของนายต่างหากล่ะ มาร์ค เราทั้งสามคนอยู่ในจุดที่ดี ทำงานร่วมกัน จับคอนชูไปอยู่ในที่ที่ควรอยู่ชั่วคราว จัดการซันคิง จัดการเอิร์นส์กับพวกสมาคมวิปลาส แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น มาร์ค

มาร์คเล่าเรื่องอีเว้นท์ Age of Khonshu ให้สตีเว่นฟัง รวมถึงเรื่องที่เขาถูกภรรยาสุดที่รักอย่างมาร์ลีนพาลูกสาวอย่างเดียทริซหนีไป ซึ่งเขาต้องการจะเรียกศรัทธากลับคืนมา ให้ผู้คนได้รู้ว่ามูนไนท์ไม่ได้บ้า ขณะเดียวกัน แฟลชแบ็คกลับไปก่อนหน้านี้ คู่หูวายร้ายหน้าใหม่ที่ติวเตอร์จ้างมาแทนทาสก์มาสเตอร์อย่างนีมีนและแกรนด์มัลจ้องจะเล่นมูนไนท์อยู่

เจค: บ้าเหรอ? เราไม่ได้บ้าซะหน่อย มาร์ค บางทีแกรนท์อาจจะใช่ นายก็เห็นว่าหมอนั่นเสียเงินซื้อชุดไปตั้งเท่าไหร่แล้ว แต่ไม่เลย คำว่าบ้าคือสิ่งที่พวกงี่เง่าใช้เรียกในสิ่งที่พวกมันไม่อยากเสียเวลามาเข้าใจ นาย ฉัน แล้วก็แกรนท์ เราคือทีม หรืออย่างน้อยก็ควรจะเป็น

มาร์ค: ฉันถูกอเวนเจอร์จับตาดูอยู่นะ เจค แถมยังเป็นแบล็คแพนเธอร์ด้วย สถานะที่เรากำลังเป็นอยู่มันก็คือความรับผิดชอบของพวกเราเอง

สตีเว่น: มาร์ค ฉันมีอะไรจะถามหน่อย นายต้องไม่ชอบแน่ แต่มันก็เป็นอะไรที่ควรจะถามตั้งนานแล้ว ในทุกปัญหาที่นายก่อมาตลอดชีวิตเนี่ย มันมีอันไหนบ้างที่เกิดจากสถานะที่พวกเราเป็นอยู่?

สตีเว่น: ฉันไม่ใช่คนที่เลาะหน้าบุชแมน แล้วล็อคลี่ย์ก็ไม่ได้ไปจัดการกับอเวนเจอร์เหมือนกัน เรื่องหลายบุคลิกของเราไม่เคยเป็นต้นตอปัญหาสำหรับนายเลยนะ ล็อคลี่ย์กับฉันไม่ได้ทำอะไรไปนอกจากคอยช่วยนาย ส่วนคนที่ทำลายชีวิตของนาย...

ในแฟลชแบ็ค นีมีนเข้าโจมตีมูนไนท์ แต่เขาสามารถหลบการโจมตีไปได้อย่างหวุดหวิด

สตีเว่น: ...มันก็คือตัวนายเอง

มาร์ค: อย่ามาพูดแบบนั้นนะ

สตีเว่น: แล้วคิดว่าฉันอยากพูดมากนักรึไง นายมัวแต่ไปกังวลเรื่องคอยทำให้สถานะของพวกเราอยู่ภายใต้การควบคุม แต่นายไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องของพวกเรามันไม่เคยเป็นปัญหาอะไรเลย

เจค: ตลอดเวลาที่นายอยู่กับแม่หมอผู้แสนดีคนนั้น เธอถามเรื่องฉันหรือแกรนท์ไปมากแค่ไหนแล้วล่ะ? นายทำเหมือนว่าการบำบัดของนายคือสิ่งที่คอยเช็คพวกเรา แล้วไม่คิดบ้างเหรอว่าเป้าหมายที่แท้จริงมันคือการทำให้นายอยู่กับร่องกับรอยน่ะ

มาร์ค: ฉันกำลังไปได้ดี ฉันคุมทุกอย่างอยู่

มาร์ค: ฉันสร้างบางอย่างขึ้นที่นี่ และฉันก็ทำมันด้วยตัวเอง มิดไนท์มิชชั่น มันคือภารกิจของฉัน

มาร์ค: ฉันต้องการจะเป็นปกติ ผู้คนต่างกำลังหวังพึ่งฉัน ผู้คนของฉัน ขนาดพันนิชเชอร์ยังบอกว่าฉันบ้า ฉันอยากที่จะเป็นปกติ ฉันต้องการที่จะควบคุมตัวเอง ควบคุมชีวิตของฉัน นั่นหมายความว่าฉันต้องเป็นคนคุม ไม่ใช่พวกนายสองคน

ในแฟลชแบ็ค มูนไนท์กำลังไฝว้กับนีมีนอย่างเมามันส์

สตีเว่น: และนายก็ทำได้เยี่ยมยอดมาก โคตรสุดเลยว่ะ มาร์ค ฉันเห็นนะว่านายเสียเงินที่ฉันอุตส่าห์หามาให้ไปจนเกลี้ยงแล้ว

เจค: แล้วก็เพื่อนที่ฉันไปตีซี้ด้วย

มาร์ค: ฉันมีวิธีหาเงินในแบบของฉัน ส่วนเรื่องเพื่อน พวกนายไม่เคยได้ยินเหรอว่าฉันไม่ต้องการให้ใครมารักทั้งนั้น นั่นแหละเหตุผลที่ว่าทำไมฉันถึงชนะเสมอ

เจค: ไม่ต้องการให้ใครมารักเหรอ อย่าพูดเหมือนกับว่านายเชื่อแบบนั้นจริงๆ เถอะน่า นายจะโกหกกับรี้ส ไทกร้า โซลเจอร์ หรือจิตแพทย์ของนายฉันก็จะไม่ห้ามหรอกนะ แล้วเชิญหลอกตัวเองไปตามสบายเลย แต่ฉันคือเจค ล็อคลีย์ เป็นส่วนหนึ่งของนายอย่างที่แกรนท์เป็น คิดว่านายจะมาหลอกฉันได้งั้นเหรอ?

เจค: ใครๆ ก็ต้องการที่จะถูกรักทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่นาย แต่ว่านายกำลังกลัว เพราะว่านายมัวแต่ยุ่งไปกับการรังเกียจตัวเองแล้วก็โทษพวกเรา

ในแฟลชแบ็ค มูนไนท์ถีบนีมีนลงตึก แกรนด์มัลขึ้นมาสู้ต่อ และเพียงแค่เธอใช้วิชากดจุดที่มือของเขาเพียงครั้งเดียว มูนไนท์ก็ลงไปนอนตัวหงิกอยู่บนพื้น

มาร์ค: ฉันไม่เคยกลัวอะไรทั้งนั้น

สตีเว่น: แล้วถ้างั้นทำไมนายถึงไม่บอกรี้สเรื่องโรคหลายบุคลิกที่นายเป็นอยู่ไปล่ะ รวมถึงเรื่องตอบคำถามของเธอด้วย

เจค: ใครคือสตีเว่น แกรนท์?

มาร์ค: เพราะว่าฉันไม่อยากทำให้เธอกลัว เธอต้องการฉัน ไม่สิ ฉันต่างหากที่ต้องการเธอ

มาร์ค: เธอดีสำหรับฉัน ทุกคนที่ฉันรู้จักต่างก็เป็นฮีโร่ อดีตทหารไฮดร้า ไม่ก็กำปั้นขั้วตรงข้ามอย่างฮันเตอร์มูน แต่รี้สน่ะเหรอ? เธอเป็นแค่คนธรรมดาที่สามารถจัดการสถานะของตนเองได้ เธอคือคนที่ฉันอยากทำตามเป็นเยี่ยงอย่าง

ในแฟลชแบ็ค มูนไนท์ลุกขึ้นมาซัดกับแกรนด์มัลต่อ

สตีเว่น: มาร์ค นายคงไม่ได้คิดจริงๆ ใช่มั้ยว่าการบอกรี้สเรื่องโรคที่เราเป็นมันจะทำให้เธอกลัวน่ะ

มาร์ค: ก็อาจจะ แล้วถ้ามันไม่ล่ะ? พวกนายสองคนลองดูตัวเองนะ สตีเว่น แกรนท์ หนุ่มคนเมือง มากประสบการณ์ แถมยังเจ้าเสน่ห์ เจค ล็อคลี่ย์ สวะสังคมผู้อ่อนโยน ตาลุงยอดอันธพาล ไม่เห็นรึไง? พวกนายทั้งคู่คือมาร์ค สเปคเตอร์ในแบบที่ใครๆ ก็รัก แล้วทำไมทุกคนถึงต้องมาล้อมรอบฉันในเมื่อสามารถไปอยู่ล้อมรอบพวกนายได้

สตีเว่น: นายทำแบบนั้นอีกแล้ว พยายามเบี่ยงไปเรื่อย แทนที่จะพูดให้ตรงประเด็น ทั้งฉันและเจคไม่เคยคิดจะเอาอะไรไปจากนายเลยนะ

มาร์ค: ถ้างั้น แล้วทำไมพวกนักเต้นในบาร์ของเจคถึงได้หน้าตาเหมือนมาร์ลีนไปหมดเลยล่ะ?

เจค: เห้ย นี่นายคิดว่าตัวเองเป็นคนเดียวที่รักเธอรึไงวะ?

ในแฟลชแบ็ค มูนไนท์สามารถล้มแกรนด์มัลได้ แต่นีมีนกลับขึ้นมาพร้อมต่อยกสองแล้ว

มาร์ค: ฉันสามารถจัดการทุกอย่างได้โดยไม่ต้องมีพวกนาย ฉันไม่ต้องการพวกนายทั้งคู่ เรื่องพวกนี้ฉันจัดการได้ด้วยตัวคนเดียวอยู่แล้ว

สตีเว่น: ถ้างั้น แล้วทำไมนายถึงแพ้ล่ะ มาร์ค?

สตีเว่น: นายบอกว่านายต้องการรี้ส เพราะเธอทำให้นายเห็นว่าตัวเองอยากเป็นคนแบบไหน แต่เธอไม่ได้ทำเฉยกับเรื่องที่ตัวเองเป็นแวมไพร์นะ มาร์ค ไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะสามารถรักษามันได้ เธอใช้ชีวิตร่วมกับมัน "ฉันจะไม่มีทางถูกรักษา นี่คือสิ่งที่ฉันเป็น" จำที่เคยพูดไว้ได้มั้ย?

เจค: นายคิดว่าจะไปต่อโดยไม่มีเราได้งั้นเหรอ? "เราจะไม่เป็นไร เราจะเป็นในคนที่เราเป็น" มูนไนท์ไม่ใช่แค่นายซะหน่อย พวกเราทุกคนคือมูนไนท์

เจค: "ฉันจะเอาบาดแผลที่ได้มาเปลี่ยนให้กลายเป็นอาวุธ" นายพูดเองนะ แต่อาวุธมันก็จะไร้ประโยชน์ถ้านายมัวแต่เก็บมันไว้เฉยๆ

ในภาพแฟลชแบ็ค มูนไนท์โดนนีมีนกับแกรนด์มัลเข้ามารุมสกรรม

มาร์ค: ฉันคิดผิด ฉันไม่สามารถทำมันได้เอง ฉันทำไม่ได้

ในที่สุด มาร์คก็ยอมรับว่าเขาไม่สามารถทำทุกอย่างได้ด้วยตัวคนเดียวหากไม่มีสตีเว่น เจค หรือคนอื่นๆ คอยช่วย ส่วนในแฟลชแบ็ค ฮันเตอร์มูนกับไทกร้ามาช่วยมูนไนท์ที่กำลังโดนรุมอยู่ฝ่ายเดียว

มาร์ค: ฉันกลัวในสิ่งที่เคยทำลงไป ฉันกลัวในสิ่งที่เป็นอยู่ คิดว่าตัวเองต้องกลายเป็นคนใหม่ แต่พวกนายทั้งคู่พูดถูก ถ้าเราจะแก้ปัญหา เราก็ต้องแก้มันไปด้วยกัน

ในภาพแฟลชแบ็ค นีมีนกับแกรนด์มัลหนีไป ส่วนฮันเตอร์มูนกับไทกร้าก็เข้ามาดูสภาพมาร์คที่นอนตัวหงิกหมดสภาพอยู่บนพื้น

ถึงเวลาแล้ว ที่ทั้งสามบุคลิกของมาร์ค สเปคเตอร์จะต้องร่วมมือกัน

อ่านตอนต่อไปได้ที่นี่

สรุปเนื้อหาอันต่อไปเป็นขอเล่ม 16 นะครับ เนื่องจากว่าผมข้ามของเล่ม 15 ไปแล้วเอาไปรวมเป็นสรุปแบบรวบรัดในตอนต้นของเล่มที่ 16 แทน