Everything With Marvel Universe: Moon Knight Vol.9 #16

- ติวเตอร์พยายามยึดครองทั่วทั้งนิวยอร์คให้กลายเป็นถิ่นของตนเอง ยกเว้นไชน่าทาวน์ ซึ่งดูเหมือนว่าติวเตอร์จะกลัวใครสักคนที่เป็นเจ้าถิ่นของไชน่าทาวน์ ทำให้มูนไนท์คิดจะไปขอความช่วยเหลือจากคนๆ นั้น แต่ฮันเตอร์มูนที่เหมือนจะรู้อะไรบางอย่างกลับไม่เห็นด้วยกับแผนนี้

- นีมีนมีผิวหนังคงกระพันเฉกเช่นสิงโตนีมีนในตำนานกรีกที่ถูกสังหารโดยเฮอร์คิวลิสและโดนเอาหนังมาทำเป็นผ้าคุลม ในขณะที่แกรนด์มัลคือยอดมือสังหารที่เชี่ยวชาญด้านมีด รวมถึงมีอาวุธไฟฟ้าที่ทำงานเหมือนกับการใช้วิชาสกัดจุด

- มาร์คยอมเล่าเรื่องโรคหลายบุคลิกของตนเองให้คนอื่นฟัง ซึ่งทุกอย่างก็สามารถผ่านไปได้ด้วยดี

- สตีเว่น แกรนท์ดื่มเหล้าสก็อตช์ เจค ล็อคลี่ย์ดื่มเหล้ารัม ส่วนมาร์ค สเปคเตอร์ดื่มว๊อดก้าใส่น้ำแข็งเย็นๆ แบบซาบซ่านไปทั้งกระเพาะ

มิสเตอร์ไนท์ รี้ส และโซลเจอร์เดินทางมายังไชน่าทาวน์เพื่อหาใครบางคน ในขณะที่ไทกร้าไปใช้เวลาอยู่กับลูกๆ ของเธอและฮันเตอร์มูนไม่ได้มาด้วยเนื่องจากไม่ชอบในแผนการนี้

รี้ส: ...ก็คือ นายไปรู้มาว่ามีอะไรหรือใครบางคนในไชน่าทาวน์ที่ติวเตอร์กลัว...แล้วเราก็กำลังจะเดินเขาไปเฉยๆ เลยเนี่ยนะ?

มิสเตอร์ไนท์: นี่ คุณเป็นคนอยากมาด้วยเองนะ รี้ส

รี้ส: ก็ฉันนึกว่านายจะมีแผนซะอีก

มิสเตอร์ไนท์: จะพูดยังไงดีล่ะ คือผมชอบตอนที่พวกนั้นเห็นผมน่ะ

รี้ส: แล้วไทกร้ากับฮันเตอร์มูนล่ะ?

มิสเตอร์ไนท์: ไทกร้าเป็นคนเดียวในพวกเราที่มีชีวิตของตัวเอง เธอต้องไปอยู่กับลูกๆ ส่วนฮันเตอร์มูน...คือว่าเรามีความเห็นไม่ตรงกันน่ะ

เมื่อเดินเข้ามาในไชน่าทาวน์ ทั้งสามก็ได้พบกับกลุ่มแวมไพร์ประจำถิ่นที่มายืนดักรออยู่ตรงหน้า

แวมไพร์ในไชน่าทาวน์: ฉันจำดวงตาแบบนั้นได้ ฉันจำกลิ่นแบบนั้นได้ และฉันก็รู้ว่าติวเตอร์คงไม่คิดส่งคนมาในไชน่าทาวน์แน่...และฉันก็รู้ว่าแกไม่ใช่พวกเรา พวกแกเป็นใครกัน?

มิสเตอร์ไนท์: ชื่อของผมคือมิสเตอร์ไนท์ และคิดซะว่านี่คือการมาเยี่ยมทางการทูตจากมิดไนท์มิชชั่น สำหรับใครก็ตามที่ตั้งตนเป็นเจ้าถิ่นของไชน่าทาวน์ก็แล้วกัน

จากนั้น กลุ่มแวมไพร์ในไชน่าทาวน์ได้พาตัวมิสเตอร์ไนท์ รี้ส และโซลเจอร์ไปหายู่หลาน แวมไพร์ที่ตั้งตนเป็นผู้ปกครองของไชน่าทาวน์

ยู่หลาน: จากที่ที่ฉันจากมา ย้อนกลับไปในอดีต เราสวมชุดขาวกันในงานศพ แล้วฉันก็สวมมันมานับแต่นั้น ดูท่านายคงจะไปงานศพมาเยอะสินะ มิสเตอร์ไนท์?

มิสเตอร์ไนท์: ไม่หรอก เพราะผมมักเป็นคนทำให้มันเกิดขึ้นมากกว่า

มิสเตอร์ไนท์: อันที่จริง มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ผมกำลังหาทางจัดการอยู่ เรื่องของติวเตอร์ รวมถึงทั้งองค์กรของเขา สตรัคเจอร์ ผมรู้ว่าพวกคุณสองคนไม่ถูกกันอยู่แล้ว ฉะนั้น ผมเลยคิดว่าคุณคงอยากส่งอะไรไปให้เขาแน่ เพราะผมกำลังจะไปฆ่าเขา

ขณะเดียวกัน ฮันเตอร์มูนได้พบกับนีมีนและแกรนด์มัลและเข้าปะทะกัน

มิสเตอร์ไนท์: ผมไม่ใช่คนดีแต่พูดหรอกนะ

ยู่หลาน: ฉันรู้ และนายก็มาหาฉันเพื่อขอความช่วยเหลือ แถมยังพาสองคนนั้นมาด้วย ทำไปเพื่ออะไร คิดจะมาคุยภาษาแวมไพร์กับฉันงั้นเหรอ?

มิสเตอร์ไนท์: ผมมาหาคุณเพื่อข้อมูล และที่เพื่อนผมมาด้วยก็เพราะว่าพวกเขาเองก็กังวลเรื่องนี้เหมือนกัน รี้สถูกพวกสตรัคเจอร์เปลี่ยนให้เป็นแวมไพร์ ผมกำลังจะทวงคืนเรื่องนั้น

ยู่หลาน: แล้วทำไมฉันต้องช่วยนายด้วยล่ะ? บางทีฉันอาจจะชอบอะไรในแบบที่มันเป็นอยู่ก็ได้

มิสเตอร์ไนท์: ถ้างั้นคุณก็เป็นแค่พวกขี้ขลาด แล้วเราต่างก็เสียเวลาด้วยกันทั้งคู่

สิ่งที่ออกมาจากปากของมิสเตอร์ไนท์เมื่อครู่นั้นฟังไม่เข้าหูยู่หลานอย่างแรงจนทำให้เธอต้องลุกขึ้นมาเล่นงานมิสเตอร์ไนท์ที่กล้ามาพูดหยามเกียรติเธอถึงถิ่น

ยู่หลาน: ฉันถูกเลี้ยงดูมาตั้งแต่เกิดเพื่อให้เป็นมือสังหารของยี่หยางผู้คงกระพัน เป็นต้นตระกูลของสายเลือดที่ถือกำเนิดจากการเล่นแร่แปรธาตุของเธอ ฉันสังหารผู้คนไปนับพันภายใต้คำสั่งของเธอเป็นเวลาหลายร้อยปีก่อนที่วลาด แดรกคูล่าจะถือกำเนิดซะอีก แต่นายกลับเดินเข้ามาหาว่าฉันขี้ขลาดเนี่ยนะ?

ส่วนในนิวยอร์ค ฮันเตอร์มูนกำลังต่อสู้กับนีมีนและแกรนด์มัลอย่างดุเดือด

ปล. ยี่หยางคือวายร้ายผู้มีพลังคงกระพันและแข็งแกร่งกว่ามนุษย์ทั่วไป มีอายุอยู่มานานหลายพันปีและเป็นศัตรูของศาลเตี้ยที่ชื่อว่าไนท์ราเวน รวมถึงยังเคยต่อสู้กับวูล์ฟเวอรีนมาก่อน

ยู่หลานโชว์ร่างอสูรให้มิสเตอร์ไนท์ได้เห็น แต่มีหรือที่มิสเตอร์ไนท์ผู้เคยรับใช้เทพเจ้าโครงกระดูกนกเหลี่ยมจัดกับนำกองทัพซอมบี้ไปสู้กับโซดิแอคมาแล้วจะหวาดกลัว

มิสเตอร์ไนท์: ผมก็พูดอย่างที่ผมเห็นนั่นแหละ แน่นอน คุณคือสัตว์ประหลาดโบราณ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมติวเตอร์ถึงได้กลัวคุณ แต่ว่าทำไมคุณถึงต้องไปกลัวเขาด้วยล่ะ?

โซลเจอร์: ผมรู้นะ มันเป็นเพราะเจ้านายเก่าของคุณใช่มั้ยล่ะ?

ยู่หลาน: เจ้าหนูนี่ฉลาดกว่าที่เห็นนะ

ยู่หลานยอมปล่อยมือออกจากคอของมิสเตอร์ไนท์ ก่อนจะเล่าให้ทั้งสามฟังว่าเธอเลิกรับใช้ยี่หยางมาเกือบร้อยปีแล้ว และถ้าหากเธอคิดจะตั้งตนเป็นศัตรูกับติวเตอร์ เขาจะทำให้ยี่หยางได้รู้ว่าเธออยู่ที่นี่ไม่ว่าตอนนี้ยี่หยางจะอยู่ที่ไหนก็ตาม และหากวันนั้นมาถึง ไชน่าทาวน์จะต้องลุกเป็นไฟ

จากนั้น ยู่หลานเริ่มเล่าถึงความเป็นมาของติวเตอร์หรือเคนเนธ เธอเกิดในช่วงปลายของราชวงศ์หยวนหรือในช่วงปี 1300 ได้เห็นว่าความเป็นอมตะมันกัดกิดจิตใจและวิญญาณจนทำให้ยี่หยางเป็นบ้า เธอพยายามปรับตัวไปตามเวลาเพื่อคงสติของตัวเองไว้ คอยศึกษาในแนวคิดของมนุษย์ จนได้พบกับเคนเนธที่มีแนวคิดว่าการเป็นแวมไพร์คือก้าวต่อไปของการวิวัฒนาการมากกว่าเป็นแค่เชื้อปรสิต

ทางด้านฮันเตอร์มูน เขากำลังได้เปรียบนีมีนและแกรนด์มัล

ด้วยนิสัยที่ชอบในการแบ่งชนชั้น ชอบการควบคุม พลังอำนาจ หรือความเคารพที่ได้มาจากการทำให้ผู้คนทำตามความต้องการ เคนเนธมองว่านี่คือการขยายแนวคิดนั้นให้ออกไปกว้างไกลขึ้น และนั่นทำให้เขาลักพาตัวคนของยู่หลานไปเพื่อเปลี่ยนให้ตัวเองกลายเป็นแวมไพร์ ซึ่งยู่หลานได้พยายามจะกำจัดเคนเนธแล้ว แต่เขากลับหนีไปได้ก่อนที่จะกลับมาในอีกหลายปีให้หลังเพื่อเริ่มต้นสตรัคเจอร์ในฐานะติวเตอร์ ซึ่งเขาได้ยื่นคำขาดให้ยู่หลานยอมปล่อยเขาไป ไม่อย่างนั้นเขาจะบอกเรื่องของเธอให้ยี่หยางรู้

ยู่หลาน: ตอนนี้นายตั้งตนเป็นศัตรูกับเขา และเขาก็ต้องการให้นายถูกกำจัด

มิสเตอร์ไนท์: ผมจะไม่หยุดจนกว่าจะเผาเขาให้เป็นจุลลอยหายไปจากเมืองนี้หรอกนะ

ยู่หลาน: นั่นก็ดี แต่ไม่ใช่สิ่งที่ฉันหมายถึงหรอกนะ นายจะฆ่าคนของเขาเท่าไหร่ก็ได้ตามที่ต้องการเลย เพราะเขาก็จะทำเพียงแค่ไปเปลี่ยนคนอื่นเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เท่านั้น แต่สิ่งที่ทำให้นายเป็นศัตรูกับเขาก็คือความเป็นสิทธิ์เฉพาะตัวต่างหากล่ะ

มิสเตอร์ไนท์: ว่าไงนะ?

ยู่หลาน: สิทธิ์เฉพาะตัวของเขา ฉันได้กลิ่นมันจากเจ้าหนูนั่น เลือดแบบเดียวกับยัยหนูนี่ พวกนายสร้างแวมไพร์ตนใหม่ขึ้นมา

รี้สบอกกับยู่หลานว่าการที่โซลเจอร์กลายเป็นแวมไพร์นั้นเป็นอุบัติเหตุ ไม่ใช่ว่าเธอตั้งใจกัดอย่างที่ผมเคยเขียนไปในสรุปของเล่ม 13 แต่เป็นเพราะกระสุนที่โซดิแอคยิงนั้นทะลุหัวใจของเธอออกไปโดยติดชิ้นส่วนของหัวใจไปเข้าสู่ร่างของโซลเจอร์จนเปลี่ยนให้เขาเป็นแวมไพร์ต่างหาก

ส่วนทางด้านฮันเตอร์มูน มีกองกำลังแวมไพร์ของติวเตอร์มาช่วยนีมีนกับแกรนด์มัลที่กำลังเสียเปรียบ

จากนั้น ยู่หลานเริ่มอธิบายถึงเป้าหมายของติวเตอร์ อย่างที่รู้ว่าติวเตอร์ชื่นชอบในระบอบชนชั้น และเขาก็ไม่พอใจกับการได้เป็นเพียงแค่ราชาแวมไพร์ในนิวยอร์ค เพราะเขาต้องการประกาศศักดาของสตรัคเจอร์ไปทั่วโลก ยึดครองเขตแดนของแวมไพร์ในทวีปอื่นๆ และอาจจะรวมไปถึงการโค่นล้มแดรกคูล่าและยึดครองเขตแดนของแวมไพร์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกอย่างประเทศเชอร์โนบิล ถึงแม้ว่านั่นอาจต้องใช้เวลานานเป็นสิบหรือร้อยปี แต่นั่นไม่มีผลกับแวมไพร์ที่อยู่ได้นานจนแทบจะเป็นอมตะ

มิสเตอร์ไนท์: เขาทำร้ายคนใกล้ตัวของเราทั้งคู่ เราต่างต้องการให้เขาหายไป ผมเข้าใจดีว่าคุณไม่สามารถออกตัวทำอะไรได้ แต่ผมสามารถทำได้ด้วยความช่วยเหลือจากคุณ มีอะไรที่คุณพอจะให้ผมได้บ้างมั้ย?

ยู่หลาน: เขากำลังจะจัดการประชุมขึ้นในแมนฮัตตัน เขาได้เชิญตัวแทนของแวมไพร์ฝ่ายต่างๆ จากทั่วโลก และฉันรู้ว่ามันกำลังจะเกิดขึ้นที่ไหนและเมื่อไหร่ ฉันทำให้นายไปอยู่ในห้องเดียวกับเขาได้ แต่มีเรื่องนึงที่นายต้องเข้าใจ นั่นก็คือในห้องนั้นก็จะเต็มไปด้วยพวกแวมไพร์ที่อันตรายที่อันตรายที่สุดในโลกเช่นกัน

มิสเตอร์ไนท์: ดีเลย ผมเองก็รู้จักคนที่คงจะชอบอะไรแบบนั้นอยู่เหมือนกัน

ในนิวยอร์ค ฮันเตอร์มูนพ่ายแพ้ให้กับนีมีน แกรนด์มัลและกองทัพแวมไพร์ของติวเตอร์อย่างราบคาบ และทั้งสองวายร้ายก็กำลังจะไปจัดการกับมูนไนท์เป็นรายต่อไปด้วยเช่นกัน

เตรียมตัวพบกับการรีแมตช์ระหว่างมูนไนท์กับนีมีนและแกรนด์มัล ศึกนี้ใครจะแพ้ ใครจะชนะ

อ่านตอนต่อไปได้ที่นี่